I'll Truly Miss You, Kuya

huhuhuhu... crayola muna ako...

sobrang sad kasi talaga ako... my Kuya's now gone... gone to another Parish... sabi nya wag akong malungkot... sabi nya wag akong umiyak... pero di naman pwede yun eh... kahit magkikita pa rin kame... hindi na kame magkikita nang madalas... which is truly sad for me kasi nasanay akong parati syang nandyan... pag kailangan ko nang kausap, andyan... pag kailangan ko ng gimik, andyan... pag kailangan ko ng katawanan, andyan... pag kailangan ko ng kalaro ng volleyball, andyan... hindi na sya isang tricycle away... huhuhuhu...

Pictures taken during my Kuya Chris's despedida...

KUYA, I WILL TRULY MISS YOU.... wag mo ko ever kakalimutan ha... mwah! labs kita sobra!ÜÜÜ

Sige, iisipin ko na hindi 'to goodbye... na it's just merely a see-you-later...

pina-iyak mo talaga ako, promise... buti na lang pala pinigil ko luha ko nung nag-mass ka sa new parish mo... dahil kundi pati ikaw iiyak! waaaa!!! babaha dun... wala pa man din tayong dalang mga timba...

Basta, kahit kelan, daan-daan ka lang ha... totoo yung sinabi ko... KAPAMILYA KA FOREVER...

anubaituw, umiiyak ako habang gingawa ko 'tong blog entry... booohooohooo... waaaaaa!!!!

PS 1. Para dun sa mga di maka-recall kung sino sya... siya si Fr. Chris, yung kuya kong pari... tara, damayan nyo ako sa pag-iyak...

PS 2. Fr. Chris, wag kang iiyak pag nabasa mo 'to ha?Ü iloveyou kuya!Ü PROMISE!Ü